چه زیباست!
زندگی جزیان دارد.
صدای زندگی را با لبخند هایش می شناسم.
من نظاره گر شادی های زندگی ساده دیگران هستم.
آنها چه آسان می توانند شاد باشندولبخندبزنند….
کودکان شاد ،همیشه منحنی لبخندم رابه سوی آسمان می برند.
و به کودکان آسمان خدا لبخند می زنم…..
زندگی پر است از لحظه های قشنگ
سرشار از خاطره ها , با هم بودن های قشنگ
لحظه ای هستیم و دیگر هیچ !
زندگی مثل گلیست پر از گلبرگ های قشنگ
پس بیا پر پرش نکنیم و از دستش ندهیم
گر خطا دیدیم به خطا جبرانش نکنیم
دروغ را با دروغ و تهمت را با دشنام پاسخ ندهیم
دوست بداریم , عشق بورزیم و بهم جفایی نکنیم
به آرامی آغاز به مردن مي كنی
اگر سفر نكنی،
اگر كتابی نخوانی،
اگر به اصوات زندگی گوش ندهی،
اگر از خودت قدردانی نكنی.
به آرامی آغاز به مردن مي كنی
زماني كه خودباوري را در خودت بكشی،
وقتي نگذاري ديگران به تو كمك كنند.
به آرامي آغاز به مردن مي كنی
اگر برده ی عادات خود شوی،
امروز زندگی را آغاز كن!
امروز مخاطره كن!
امروز كاری كن!
نگذار كه به آرامی بميري
شادی را فراموش نکن
کسی که بهشت را بر زمین نیافته است
آن را در آسمان نیز نخواهد یافت
خانۀ خدا نزدیک ماست
و تنها اثاث آن، عشق است.
قدرت کلماتت را بالا ببر..نه صدایت را
این باران است که باعث رشد گیاه از دل خاک می شود نه رعد و برق…
کاش میشد بچگی را زنده کرد
کودکی شد،کودکانه گریه کرد
شعر ” قهر قهر تا قیامت” را سرود
آن قیامت، که دمی بیش نبود
فاصله با کودکی هامان چه کرد ؟
کاش میشد ، بچگانه خنده کرد …
ﯾﮏ ﺳﻼﻡ ﻭ ﯾﮏ ﻟﺒﺨﻨﺪ …
و ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺍﺵ …
ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﻭ ﻣﺤﺒﺖ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ … !
خوشبختی موهبتی است الهی ؛
و از آن کسی است که؛
در فضای " شکرگزاری " زندگی کند
چه دنیا به کامش باشد و چه نباشد
چه آن زمان که می دود و نمی رسد
چه آن زمان که گامی برنداشته ، خود را در مقصد می بیند
"الهی!
مرا نعمت دادی ، شکر نکردم
بلا بر من گماشتی ، صبر نکردم
بدان سبب که تو را شکر نکردم ، نعمتی از من باز نگرفتی…
و بدان سبب که صبر نکردم ، بلا دایم نگردانیدی
الهی!
از تو چه آید
جز کرم؟"
همانگونه که سکوت گل سرخ ، زیبایی را پرتوافکنی میکند …
ساکت بنشین و صلح را از قلب خود به همه موجودات جهان تراوش کن …
اقیانوسها میتوانند خالی شوند , اما برای عشق و صلح ، هیچ پایانی نیست …
پس از اینرو , آن را همیشه در خدمت عاری از نفس ، تقسیم کن …
این عبادت است …
خیلی از ما آدمها بیشتر اوقات فکر میکنیم که تنهاییم،
وقتهایی که کسی نیست کنارمون بنشینه و به حرفای ما گوش بده ،
وقتهایی که کسی نیست تا دستمون رو تو دستش بگیره
وقتهایی که کسی نیست نگاهمون رو بفهمه
غافل از اینکه تو تمام این وقتها خدا کنارمونه
اما ما حِسِش نمیکنیم، لحظه هار را لمس کنیم …