دوست دارم بی آنکه بدانی همیشه به یادت هستم
بی آنکه به یادم باشی همیشه همراهت هستم
بی آنکه حضورم را احساس کنی دوستت دارم
وقتی میرفت گفت:” توام خوش بخت میشی اگه خدا بخواد”
تو دلم گفتم: “برو…واسه چی تقصیر خودتو گردن خدا میندازی؟”
در قید غمم خاطر آزاد کجایی تنگ است دلم قوت فریاد کجایی؟
با آنکه ز ما یاد نکردی
ای آنکه نرفتی دمی از یاد کجایی؟
زِنـــدِگی دَر اَعماقِ عادَت ها هیج فــَــرقی با مـَـرگ نـَــدارد
تــــو مـُـــردِه ای
فـَـقـَــط مـَـعنای مــَــرگ را نـِمی دانـــی
چگونه شیشه باشم درحالی که
تمام دلها ونگاه ها سنگ است
هنوز صدای قدم هایت را پشت سرم می شنوم
که همچون غریبه ای مرا بی تفاوت دنبال می کنی
ومن این چنین پیش خود می پندارم که هنوز …
با گام هایت مسیرمرا دنبال می کنی ولی افسوس …
شبی باران,شبی آتش شبی آیینه و سنگم
شبی از زندگی سیرم شبی با مرگ میجنگم.
تو آتش میشوی بر خرمن تنهای احساسم تو را در هر نفس میبویم اما….
باز دلتنگم.
باران که می بارد دلم برایت تنگتر می شود…
راه می افتم من بغض میکنم…
آسمان گریه…!!
هر قدر هم مُحــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــکُم باشی
یک نُــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــقطه
یک لُبـــــــــــــــــــخند
یک نـــــــــــــــــــــــــــــــــــگاه
یک عطـــــــــــــــــــــــــــــــــــر آشنا
یک صــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدا
یک یـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاد
از درروان داغــــــــــــــــــــونت میکند
هر قدر هم مُحکُم باشی
دیدی غزلی سرود؟ عاشق شده بود.
انگار خودش نبود عاشق شده بود.افتاد.شکست . زیر باران پوسید
آدم که نکشته بود.عاشق شده بود