غرورت را
جا بگذار
پُشت ِ سايه ي لبخندت
تا …
زير ِ پوست ِ لحظه ها
بشکفد
شکوفه ي مهرباني

بگذار سپیده سر زند .
چه باک که من بمیرم و شبنم فرو خشکد .
و شبگیر خاموش شود و شباهنگ گنگ گردد .
و مهتاب رنگ بازد و ستاره ی سحری باز گرددد .
و راه کهکشان بسته شود …
بگذار سپیده سر زند و پروانه به سوی آفتاب پر کشد

معبودم !
یک بغل نیاز از منـــــ
و یک لبخند اجابت از تو ..

بگذار زندگی‌ات به نرمی بر لبه‌ی زمان برقصد
چونان شبنمی بر لبه‌ی برگ….

هيچ چيز در اين جهان چون آب، نرم و انعطاف پذير نيست.
با اين حال براي حل كردن آنچه سخت است،
چيز ديگري ياراي مقابله با آب را ندارد.
نرمي بر سختي غلبه مي كند و لطافت بر خشونت.
انسان، نرم و لطيف زاده مي شود و به هنگام مرگ خشك و سخت مي شود.
گياهان هنگامي كه سر از خاك بيرون مي آورند نرم و انعطاف پذيرند
و به هنگام مرگ خشك و شكننده.
پس هر كه سخت و خشك است، مرگش نزديك شده
و هر كه نرم و انعطاف پذير، سرشار از زندگيست.
آرام زندگي كن …

بهترین آرایش ها در زندگی :
حقیقت برای لب ها
بخشش برای چشم ها
نیکوکاری برای دست ها
لبخند برای صورت
عشق برای قلب

زندگی در گذر است ، آدمی رهگذر است .
زندگی یک سفر است ، آدمی همسفر است .
آنچه می ماند از او راه و رسم سفر است .

قرارمان صبح مهربانی در آسمان عشق، هنگام تجلّی روشنائی؛
تو همه نور باشی و طلوع، من تنها ستایش و امید …

واحد اندازه گیری فاصله “مــتــر” نیست؛
“اشـــــــــــتـــیــــاق” است.
مشتاقش که باشی،
حتّی یک قدم هم
فاصله ای دوووور است….

خدایا بیا پشت آن پنجره که وا میشود رو به سوی دلم
بیا پرده ها را کناری بزن که نورت بتابد به روی دلم
خدایا کمک کن که پروانه ی شعر من جان بگیرد
کمی هم به فکر دلم باش ، مبادا بمیرد
خدایا دلم را که هر شب نفس می کشد در هوایت
اگرچه شکسته ، شبی می فرستم برایت