جغرافیای دیگری خلق کرده …

نبودنت …

ابروهایم شده اند …

خط ِ استوای جدیدی …

که حوالی شان

همیشه بارانیست . . !

دلم برای کسی تنگ است که گمان میکردم …

می آید و می ماند …

و به تنهاییم پایان می دهد …

امد …

رفت …

و به زندگیم پایان داد …

آرزوی من ماندن اوست …

خدایا اگرآرزوی او رفتن من است …

آرزوی او را براورده کن …

من جز آرزوی او آرزویی ندارم … !!!

کــــاش جایــــی برویــــم …!

تابلویــــی داشـتــــه باشـــــد ..

کــــه رویــــش به سمت خـــــدا نـوشتــــه باشـــد :

پــــــایــــــان تمــــــــام دلتنگـــی هــــــا …………!

دیشب در جاده های سکوت …

در ایستگاه عشق ،هر چه منتظر ماندم

کسی برای لمس تنهاییم ، توقف نکرد

و من تنهاتر از همیشه به خانه برگشتم…

آرزو کن با من!

که اگر خواست زمستان برود …

گرمی دست تو باشد …

آرزو کن با من !

“ما” ی ما “من” نشود …

آرزو کن با من … !

سایه ات از سر تنهایی من کم نشود …

نمی دانم
درد کدام پرنده هنگام کوچ
در پاییز جا مانده است
که برگ ها
هرچه می ریزند
شانه های درختان
سبک تر نمی شود…

یروز غروب تو کوچه ها بارون میومد …
چیک چیک صدای گریه ی ناودون میومد …
بارون دونه دونه از هر سو روون بود …
مرغ خسته اون شب کنج آشیون بود …
هنوز اون روز فراموشم نمیشه …
که بادست قشنگت روی شیشه …
کشیدی عکس قلبی و نوشتی …
واسه امروز و فردا و همیشه …

آه ، تاکی ز سفر باز نیایی ، بازآ
اشتیاق تو مرا سوخت کجایی، بازآ
شده نزدیک که هجران تو، مارا بکشد
گرهمان بر سرخونریزی مایی ، بازآ
کرده‌ای عهد که بازآیی و ما را بکشی
وقت آنست که لطفی بنمایی، بازآ
رفتی و باز نمی‌آیی و من بی تو به جان
جان من اینهمه بی رحم چرایی، بازآ
وحشی از جرم همین کز سر آن کو رفتی
گرچه مستوجب صد گونه جفایی، بازآ

خیابانهای تنهایی،…
دلی ولگرد میخواهد،
و آوازم بدون تو سکوتی سرد میخواهد،
برایت مرده بودم…
تا برایم تب کند قلبت
ولی حتی نپرسیدی،
دلت همدرد میخواهد؟