در نوبتی دوباره دلت را مرور کن
از غم به هر بهانه ممکن عبور کن
گیرم تمام راه تو مسدود شد و بگرد
  یک آسمان تازه و یک جاده جور کن

تورا حس میکنم هردم…
که با چشمان زیبایت مرا دیوانه ام کردی…
من از شوق تماشایت…
نگاه از تو نمیگیرم….
تو زیباتر نگاهم میکنی اینبار….
ولی…افسوس…این رویاست….
تمام آنچه حس کردم، تمام آنچه میدیدم….
تو با من مهربان بودی…
و این رویا چه زیبا بود….
ولــی افســــــوس که رویـــــــــا بود …

به فراموشی سپرده نخواهیم شد اگر قلبهایمان مالامال از دوست داشتن باشد .
زنده ایم اگر سر شار از عشق باشیم . و خواهیم ماند اگر عشق را هدیه کنیم .
زندگی می بخشیم اگر باور داشته باشیم .
پس بیا عاشق شویم و زندگی کنیم تا زنده بمانیم .

بعضی زخم ها رو باید درمان کنی
تا بتوانی به راحت ادامه بدهی
بعضی زخم ها باید باقی بمونه
تا هیچوقت راهت رو گم نکنی

بنويسيد به ديوار سكوت، عشق سرمايه هر انسان است.
بنشانيد به لب، حرف قشنگ…
و بدانيد كه فردا دير است. و اگر غصه بيايد امروز، تا هميشه دلتان درگير است.
پس بسازيد رهی را كه كنون، تا ابد سوی صداقت برود،
و بكاريد به هر خانه گلی، كه فقط بوی محبت بدهد…

از خداپرسیدم
چطور میتوان بهتر زندگی کرد؟
خدا پاسخ داد:
گذشته ات را بی هیچ تاسفی بپذیر
با اعتماد زمان حالت را بگذران
بدون ترس برای آینده آماده شو
ایمانت را نگهدار و ترس را به گوشه ای بنداز
شک هایت را باور نکن و هیچگاه به باورهایت شک نکن
کوچک باش و عاشق که عشق میداند آیین بزرگ کردنت را
بگذار عشق خاصیت تو باشد نه رابطه تو با کسی……

می گویند قلب هر کس به اندازه مشت اوست
اما من قلبهایی را دیده ام که به اندازه دنیایی از محبت عمیقند
دلهای بزرگی که هیچوقت در مشتهای بسته جای نمی گیرند
مثل غنچه ای با هر طپش شکفته می شوند
دلهای بزرگی که مانند کویر نامحدودند و تشنه اند تا اینکه ابر محبت ببارد
در عوض دلهایی هم هستند که حتی از یک مشت بسته کوچک هم کوچکترند
دلهایی که شاید وسیع هم بتوانند باشند اما بیش از یک بند انگشت هم عمق ندارندو
تو هر وقت خواستی بدانی قلبت چقدر بزرگ است
به دستت نگاه کن، وقتی که مهربانی را به دیگران تعارف می کنی

زندگی با همه وسعت خویش،
محفل ساکت غم خوردن نیست
حاصلش تن به قضا دادن نیست
زندگی جاری شدن است
از تماشاگه آغاز حیات تا
بدان جا که خدا می‌داند

آدم‌ها با دلایلِ خاصِ خودشان به زندگی‌ ما وارد میشوند
و با دلایلِ خاصِ خودشان از زندگی‌ِ ما می‌‌روند
نه از آمدن‌ها زیاد خوشحال باش ، نه از رفتن‌ها زیاد غمگین
تا هستند دوستشان داشته باش
… به هر دلیلی‌ که آمده اند
… به هر دلیلی‌ که هستند
بودنشان را دوست داشته باش … بی‌ هیچ دلیلی‌
شادمانی‌های بی‌ سبب ،
همین دوست داشتن‌هایِ بی‌ چون و چراست

کسی که عشق را بر زمین نیافته است
آن را در آسمان نیز نخواهد یافت
خانه ی خدا نزدیک ماست
و تنها اثاث آن عشق است