غنچه با دل گرفته گفت:
« زندگی
لب ز خنده بستن است
گوشه ای درون خود نشستن است.»
گل به خنده گفت:
«زندگی شکفتن است
با زبان سبز، راز گفتن است.»

لحـظه ی زیبـای این روزهایم زمانی آمد که …
  خودم را وادار کردم که دوباره از زیـبـایـی های زندگی بنویسم.
…
اینکه چرا هفته های گذشته در سکوت مطلق گذشت بماند بین من و دل خودم،

اما همین که در نهایت بر عمق غم و نا امیدی خودم فـارغ آمدم نشان از آنست که زنـدگـی هنوز خیلی لحـظـه های زیـبـا دارد.
حـال مـعنای عمیق شعـر فـروغ را می فهمـم: به آفـتاب سـلامی دوبـاره خـواهـم کـرد…

روحیه ی تو باید اینجوری باشه…لبخند
اگه نیست، یه فکری به حال خودت بکن..
چون خیلی زود از پا در خواهی آمد..
اگر بخندی، دنیا با تو می خندد
شادی کن مردم به سوی تو جذب میشوند
پس شاد باش و شادی ببخش

ماه من غصه چرا؟
آسمان را بنگر، که هنوز بعد صدها شب و روز
مثل آن روز نخست، گرم و پر از مهر و به ما می خندد
یا زمینی را که دلش از سردی شبهای خزان
نه شکست و نه گرفت
بلکه از عاطفه لبریز شد و نفسی از سر امّید کشید
و در آغاز بهار،‌ دشتی از یاس سپید،‌ زیر پاهایمان ریخت
تا بگوید که هنوز،‌ پر امنیت احساس خداست
ماه من، دل به غم دادن و از یأس سخن ها گفتن
کار آنهایی نیست که خدا را دارند

صدای باران زیباترین ترانه خداست
که طنینش زندگی را برای ما تکرار می کند
نکند فقط به گل آلودگی کفشهایمان بیندیشیم

ارزو دارم.
در ارزوهایم ماندگار شوی.
با دلم دردل كنی.
با چشمهایت بازی كنم.
با صورتت.
عشق بازی كنم.
ارزو دارم.
شبی در میان سكوت.
با تو برخیزم از تاریكی.
به سوی نور.
به سوی ابی در خواب.
به سوی زیبایی.
ارامش.
ارزو دارم.
تورا.
دیدن تورا.
گرفتن دستت.
با ناز.
با خواهش…

روزی ما دوباره كبوترهايمان را پيدا خواهيم كرد
و مهربانی دست زيبايی را خواهد گرفت.
روزی كه كمترين سرود
بوسه است،
و هر انسان
برای هر انسان
برادری ست .
روزی كه ديگر درهای خانه شان را نمی بندند
قفل افسانه ايست
و "قلب"
برای زندگی بس است…

در این بیشه زار خزان زده
شاید دوباره گلی بروید شبیه آن که در بهار بوییدی،
پس به نام زندگی
هرگز مگو هرگز!

آدمهایی را که زیاد دوستت دارند ،
بیشتر دوست داشته باش
و آنهایی را که زود ترکت میکنند ،
زودتر فراموش کن
زندگی همین است
تعادل میان عشق و نفرت
تعادل میان بودنها و نبودن ها
تعادل میان آمدن ها و رفتن ها
زندگی مرزی ست که میگذاری تا کسی هستی تو را نیست نکند
مرزی برای آنهایی که میگویند
" دوستت دارم " و " همیشه با تو خواهم ماند "

بیا مهربانی را قسمت کنیم ،
من یقین دارم به ما هم میرسد ،
آدمی گر ایستد بر بام عشق..
دستهایش تا خدا هم میرسد.