زندگی چیست؟
زندگی فرصت خندیدن دل،
زندگی گریه شوق ، از پی وصلت عشق،
زندگی بارقه نور امید،
در پی یافتن راه شفا،به مریضی که جوابش دادند،
زندگی لحظه دیدار دو دوست،بعد یک عمر فراق،
زندگی آینه پاکیهاست،
زندگی آشتی شب پره هاست.

خنده ات رو به همه بده، ولی لبخندت را به یه نفر،
عشقت را به همه بده،ولی وجودت را به یه نفر،
بذار همه عاشقت باشن، ولی خودت عاشق یه نفر باش

ازهمین درختی که دوباره سبز شده است
از همین خورشیدی که مهربان تر شده
و از همین بارانی که گاه و بیگاه می بارد
می شود فهمید ،
خدا هنوز هم حواسش به ما هست !

ﻣﻦ وﺿﻮ ﺑﺎ ﻧﻔﺲ ﺧﻴﺎل ﺗﻮ ﻣﻴﮕﻴﺮم
‫و ﺗﻮ را ﻣﻲﺧﻮاﻧﻢ
‫و ﺑﻪ ﺷﻮق ﻓﺮدا ﻛﻪ ﺗﻮ را ﺧﻮاﻫﻢ دﻳﺪ
‫ﭼﺸﻢ ﺑﻪ راه ﻣﻲﻣﺎﻧﻢ
‫ﺗﻦ ﻣﻦ ﭘﺎرهاي از آن ﺗﻦ ﺗﻮﺳﺖ
‫و ﻗﺸﻨﮓ ﺗﺮﻳﻦ ﺷﺒﻬﺎي ﭘﺮ ﺳﺘﺎره ﺷﺐ ﺗﻮﺳﺖ

"عاشق" را که بعکس کنی می شود "قشاع"
دهخدا را می شناسی؟…
لغتنامه اش را باز کردم نوشته بود
قشاع: دردی که آدم را از درمان ناامید میکند…

مرد و زن ندارد
به نقطه ی ما شدن که رسیدی،
شورانگیزترین باش برای عاشقانه هایت…
میان مردم فریاد بزن دوستت دارم
و اگر کسی چشم غره ای رفت، دعایش کن
تا عاشق شود…
همین!

كسانى كه آفتاب را به زندگى ديگران
مى بخشند،
هيچگاه روز شان تاريك نخواهد شد٠٠٠

زندگی قافیه ی باران است
گر زمستان شوم و درختان امیدم همه بی برگ شوند
دوستانم همه از جنس بهار و به اندازه باران خدا زیبایند…

اگر عشق نبود
به کدامین بهانه می گریستیم و می خندیدیم؟
کدام لحظه ی نایاب را اندیشه می کردیم؟
و چگونه عبور روزهای تلخ را تاب می آوردیم؟
آری بی گمان پیش از اینها مرده بودیم…

هــر پنجــره اي زيبــاســت،
اگــر تــو،
ميــان قــاب آن طلــوع کنــي . . .